พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย นวกนิบาต [1.ปฐมปัณณาสก์] 1.สัมโพธิวรรค 7.สุตวาสูตร
สิ้นภวสังโยชน์แล้ว หลุดพ้นแล้วเพราะรู้โดยชอบ ภิกษุนั้นไม่อาจล่วงละเมิดฐานะ
5 ประการ1ได้ คือ
1. ไม่อาจจงใจปลงชีวิตสัตว์
2. ไม่อาจถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขามิได้ให้อันเป็นส่วนแห่งความเป็นขโมย
3. ไม่อาจเสพเมถุนธรรม
4. ไม่อาจพูดเท็จทั้งที่รู้
5. ไม่อาจสะสมบริโภคกามเหมือนที่เคยเป็นคฤหัสถ์มาก่อน
คำนี้ข้าพระองค์ได้สดับรับมาจากพระผู้มีพระภาค ใส่ใจทรงจำไว้ได้ถูกต้องดีแล้ว
ไช่ไหม พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า สุตวา จริง คำนี้ท่านได้สดับรับมาใส่ใจทรงจำไว้ได้
ถูกต้องดีแล้ว สุตวา คราวก่อนและคราวนี้ เราก็ยังกล่าวอย่างนี้ว่า ภิกษุใดเป็น
อรหันตขีณาสพ อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว ทำกิจที่ควรทำเสร็จแล้ว ปลงภาระได้แล้ว
บรรลุประโยชน์ตนโดยลำดับแล้ว สิ้นภวสังโยชน์แล้ว หลุดพ้นแล้วเพราะรู้โดยชอบ
ภิกษุนั้นไม่อาจล่วงละเมิดฐานะ 9 ประการ คือ
1. ไม่อาจจงใจปลงชีวิตสัตว์
2. ไม่อาจถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขามิได้ให้อันเป็นส่วนแห่งความเป็นขโมย
3. ไม่อาจเสพเมถุนธรรม
4. ไม่อาจพูดเท็จทั้งที่รู้
5. ไม่อาจสะสมบริโภคกามเหมือนที่เคยเป็นคฤหัสถ์มาก่อน
6. ไม่อาจลำเอียงเพราะชอบ
7. ไม่อาจลำเอียงเพราะชัง
8. ไม่อาจลำเอียงเพราะหลง
9. ไม่อาจลำเอียงเพราะกลัว
เชิงอรรถ :
1 ดู ที.ปา. 11/316/209, ม.ม. 13/234/210
